Katër derbi sezonalë të luajtur kundër Inter it. Të gjithë si skuadra sfiduese dhe asnjë humbje. Milani ka dalë sërish me nder nga sfida që më shumë sesa të gjitha ka kushtëzuar historinë e dashurisë mes tifozëve kuqezinj dhe Stefano Piolit në pankinë.
Por nëse finalja e Kupës së Italisë vazhdon të jetë e hapur mes dy skuadrave, një meritë të jashtëzakonshme ka portieri Majk Menja. Një faktor i rëndësishëm në kampin kuqezi, vendimtar në të shkuarën, por jo kaq në këtë sezon sa kohët e fundit. Edhe kapiteni kuqezi ka pasur një rendiment larg pritshmërive. Por në gjysmëfinalen e parë të Kupës së Italisë u rikthye magjiku Majk, duke blinduar portën përpara dhe pas golit të Abrahamit.
Një lajm pozitiv, por një sinjal i duhur. “Më mirë pak sesa asgjë”, thotë një shprehje e vjetër milaneze. Kundër Interit, që në fakt nuk ishte në mbrëmjen më të mirë të mundshme me shumë dëmtime dhe me mendjen te Tripleta, fakti që portieri Menja ishte më i miri në fushë do të thotë shumë. Mirëpo, mund të shohin aspektin pozitiv në këtë sezon torturues për të dhe për trajnerin Konseisao. Ai mund të jetë garancia e së ardhmes.
Në fillim ishte një ndërhyrje ndaj Korreas, Çalhanoglusë dhe Fratezit në pjesën e parë. Ndali edhe Barelën, ndërsa Milani mori avantazhin me Abrahamin. Në fund ia doli që të bënte ndërhyrje shpëtimtare ndaj Zalevskit dhe Mkitarianit. Menja ishte gjithmonë i vëmendshëm dhe i përqendruar edhe për të ngritur zërin ndaj shokëve të skuadrës dhe arbitrave. Nuk është një risi në përgjithësi, por diçka sporadike në këtë sezon. Këtë mund ta themi.
Menja është një shembull për t’u ndjekur dhe një lider me fakte, ashtu siç ka treguar më përpara edhe Sandro Tonali. Këtë sezon edhe ai nuk ka qenë në lartësinë e duhur, por po rikthehet atëherë kur duhet. Megjithatë, në një sezon kaotik dhe konfuz janë 90 minuta që mund të ndihmojnë Milanin që të arrijë në finalen e Kupës së Italisë, në një derbi të pafundëm me Interin. Fakti që nuk ka humbur asnjë në këtë sezon dhe ka fituar 2 do të thotë shumë.
