Para disa diteve i bera prof. Vilit (po i them me kete shkurtim emri, pasi ne rrethin familjar ku kemi kaluar femijerine edhe ne kusherinjte e tij, keshtu e kemi thirur e vazhdojme ta therrasim) urimin per 75 vjetorin e lindjes duke mos perjshtuar edhe atletiken, sportin te cilit i kushtoi afro gjashte dekada te jetes se tij.
Ne nje bisede te fundit me zotni Feti Dizdarin para se te ndahet nga jeta (edhe z.Feti i kushtoi atletikes me shume se gjysmen e jetes), me pate thene se atletika ne Shkoder do te vazhdoje te nxjerre talente pasi stafeten po ia leme ne dore nje trajneri te vullenetshem, serioz dhe pse jo nje profesionisti qe ka pervojen si atlet dhe diplomen e profesorit per atletiken.
Meqe keml kaluar nje femijeri te pandare me Vilin, sporti ishte nje deshire e pasion qe per çudi nuk na lidhi me topin e futbollit, por preferuam dikush atletiken, basketbollin apo volejbollin. Ne gjashte femijet e daja Rasimit (baba i Vilit) i pari qe startoi per te fillue karriere serioze me sportin ishte Vili, qe mori drejtimin e stadiumit prape tek pista e atletikes.
Pastaj Artenca qe “tradhetoi” pisten e atletikes per tek kendi “Spartak” me basketbollin, Flutura me e madhja nga Tufejt, preferoi volejbollin, edhe Isufi e gjeti vehten tek hendbolli, Mimoza edhe ajo basketbollin ndersa Mukadesi nuk me kujtohet se ka veshur uniformen sportive.
E bera kete hyrje pasi daja Rasimi me te cilin shhpesh here shkonim ne kendin “Spartak”, kenaqej qe Tenci, e ndjera Flutura, i ndjeri Cufi e Moza kishin zgjedhur lojerat me dore dhe shprehte nje pakenaqesi me Vilin qe kishte preferuar vrapimet ne piste e jashte ne rruge me maratonen e ecjen sportive.
Por Vildani ashtu si Artenca paten rrugetimin me te gjate me sportin. Per sukseset e tyre me fanelen e Vllaznise e te kombetares eshte shkruar ne shtypin sportiv dhe ne intervista radiofonike e televizive. Artenca nje basketbolliste potente ne lojen ne qender, nje kapitene skuadre qe krijoi nje harmoni ne mes basketbollisteve te vjetra dhe atyre te rejave.
E le te kethehemi tek eventi i dites se hene te 1 qershorit kur Presidenti i Republikes z.Ilir Meta i nderoi dy shkodrane te njohur per kontributin e tyre ne sport Prof.Vildan Tufin dhe futbollistin e mirenjohur Ferid Rragami me titullin “Mjeshter i Madh”.
Jemi zhgenjyer te gjithe kur ne festen e 100 vjetorit te Vllaznise iu dha titulli i larte “Mjeshter i Madh” disa figurave te spikatura sportive shkodrane, sigurisht te gjithe e meritonin dhe ishte harruar me dashje apo pa dashje emri i Prof. Vildan Tufit nga Bashkia apo Klubi shumesportesh Vllaznia.
Vetem tre fakte qe nuk duheshin injoruar per te qene ne krye te listes per kete titull nderi. S’pari karriera e gjate sportive deri ne moshen 75 vjecare, si atlet e tranier. S’dyti perfaqesimi dinjitoz ne shkalle kombetare e nderkombetare duke perfaqesuar Vllaznine dhe Shqiperine me nje elite atletesh ne kampionate Ballkanike, Europiane e Olimpiada, duke dhuruar tete medalje te arta. Dhe se treti, arriti qe me atletin Izmir Smajlaj te kaloje per here te pare ne historine e atletikes shqiptare kufirin e tete metrave e te shpallet Kampion Europe.
Dhe vazhdon aventura me atleten 16 vjecare Erisa Rrasa. Nje yll ne perspektive. Tek kam biseduar me trajnerin Vildan Tufi i kam kujtuar se rradhen e ka dhe nje nga mbesat e nipat e tij te vihet nen “urdherat” e gjyshit. Edhe ajo mund te jete nje objektiv apo dhe realitet, ishte pergjigja e Vilit.
Ndersa per vonesen e ketij titulli asnjehere nuk shfaqi egoizem, por i bindur se Presidenti Meta do te dije te vleresoje jo vetem nxenesin e tij por edhe Profesorin. Asnjehere nuk eshte vone dhe me mire vone se kurre.
Urime Vildan Tufi.
NAMIK MEHMETI
FIRENZE 2 Qershor 2020
