Spanja e ka kaluar me stil derën e fazës së 1/ 8 të finaleve në kampionatin europian në Gjermani, pasi eliminoi Gjeorgjinë në Këln 4-1. Dhe tani e gjithë vëmendja është nga Shtutgarti, atje ku “La Roja” do të sfidojë të premten (18:00) Gjermaninë organizatore të kompeticionit. Të mbështetur në masë nga publiku vendas, gjermanët kërkojnë të shkojnë në gjysmëfinale. Por ata i paraqesin një sfidë të veçantë Spanjës. “Furia e kuqe” ka dështuar gjithmonë të fitojë në një kampionat europian apo një kampionat botëror përballë një kombëtareje organizatore të turneut. Një histori që filloi me skandal në vitin 1934!
HIJA E MUSOLINIT – Spanja debutoi në Kupën e Botës (1934) me fitoren e raundit të parë kundër Brazilit, 3- 1. Në çerekfinale, në Firence e priste Italia. “Zoti e di se si u fitua”, thoshin prej vitesh gazetarët italianë kur flisnin për dy ndeshje, sepse duhej një ndeshje e dytë që të vendosej skuadra e kualifikuar. Ishte një Botëror i kushtëzuar nga figura e Benito Musolinit. “Grabitja e shekullit”, ky ishte pseudonimi i asaj ndeshjeje.
GOLEADA NË “MARACANA” – Vendi i katërt në Kupën e Botës 1950 ishte më i miri për Spanjën deri në lavdinë e Afrikës së Jugut (2010). Pas një faze të parë perfekte, titulli do të luhej në një ligë mes katër kampionëve të grupeve: Spanjës, Brazilit, Uruguait dhe Suedisë. Pas arritjes në minutën e 79-të me 1- 2 ndaj uruguaianëve, Brazili ishte në pritje. Përgjigja ishte shkatërruese për Spanjën, një humbje 6-1 përballë Brazilit.
ZEMËRIMI PËR ITALINË – Spanja nuk u takua me një skuadër organizatore deri në “Euro 1980”, e para me tetë ekipe. Në “San Siro” ajo debutoi me një barazim 0-0 ndaj Italisë që i zemëroi shumë tifozët e kaltër. Më vonë, skuadra e Kubalës nuk e shfrytëzoi atë pikë: disfatat ndaj Belgjikës dhe Anglisë. Dhe në shtëpi.
FINALJA NË PARIS – Nga depresioni i madh i Kupës së Botës në vitin 1982, Spanja doli duke luajtur në finalen e “Euro 1984”-ës. Ata mbërritën në Paris me golat e Macedës kundër Gjermanisë dhe Danimarkës. Por ai nuk mundi në “Parc des Princes” kundër Francës së Platinisë.
DËNIMI NË MYNIH – Në “Euro 1988”, Spanja qëlloi në një grup të jashtëzakonshëm: Danimarka, Italia dhe Gjermania. Pasi mposhtën danezët në Hanover (3-2) dhe humbën me Italinë në Frankfurt (1-0), ata luanin një “finale” me Gjermaninë në Mynih. Kush fitonte, kualifikohej. Fitore e pastër 2-0 për Gjermaninë, me dy gola nga Fëler.
PENALLTITË NË “UEMBLEY” – Spanja vuajti të avanconte në grupin e saj në “Euro 1996”, e para me 16 ekipe. Ata dolën të dytët, pas Francës, dhe shkuan për të luajtur për vendin e tyre në gjysmëfinale në Londër kundër Anglisë. Skuadra e Klementes ishte më e mirë se ajo e Terri Venejbëlls. Por “La Roja” dështoi të kapitalizonte epërsinë e saj. Gjithçka u vendos te penalltitë kur gabimet e Hierros dhe Nadal-it i mohuan gjysmëfinalet.
KORE, MË KEQ SE NË 1934 – Një skandal me përmasa globale. Spanja e Kamaços shënoi dy gola kundër Koresë së Jugut në çerekfinale. Dhe të dyja u anuluan nga egjiptiani Al-Gandur dhe ndihmësit e tij. Në penallti, pasimi i shkoi koreanëve për ta lënë atë datë, 22 qershor 2002 në Gvangju, si një nga datat më të errëta në historinë e skuadrës.
FATKEQËSI NË LISBONË – Por ajo që u përjetua në “Alvalade” në Lisbonë është e errët. Një gol i Haristeas dënoi Spanjën që të luante një vend për më tej kundër portugezëve në kryeqytetin e tyre. Ndeshja ishte një fatkeqësi për Spanjën (1-0). RUSIA – Pavarësisht “tërmetit” të Krasnodarit dhe pasgoditjeve të tij, skuadra e kapërceu shkarkimin e Lopeteguit 48 orë para debutimit, duke përfunduar e para në grup. Në raundin e dytë ishte Rusia, në “Luzhniki”. Ishte dita e 1114 pasimeve për të humbur në penallti me gabimet e Aspas dhe Kokes. Në Moskë përfundoi karriera me kombëtaren për Pikenë, Iniestën dhe Silvën. Nga ajo skuadër, vetëm Karvahal do të jetë në Shtutgart kundër Gjermanisë.
